รับไม่ได้..

ทนายวิรัช..ได้รับคำถาม..จากผู้อ่าน..ท่านหนึ่ง..ถามว่า

ผู้อ่าน:       ผมได้ไปหมั้น...ผู้หญิงคนหนึ่ง..โดยได้นำ..แหวนเพชร..

                สร้อยคอทองคำ..เป็นของหมั้น...เพื่อเป็นเครื่องยืนยันว่า..

                จะแต่งงานกัน

ทนายวิรัช:  อย่างนี้ก็ดีสิครับ..แล้วจะแต่งงานกันเมื่อไหร่

ผู้อ่าน:         ตอนแรกก็ว่าจะแต่งงานกัน..ปลายปีนี้..

ทนายวิรัช:  แล้วตั้งใจจะจัดงานที่โรงแรมไหน?

ผู้อ่าน:       คงไม่ได้จัดงานแล้วครับ

ทนายวิรัช:  ทำไมละครับ?

ผู้อ่าน:       อยู่ดีๆ คู่หมั้นเสียชีวิต..จึงไม่สามารถแต่งงานได้..ปัญหาเป็นอย่างนี้...

                เมื่อคู่หมั้นเสียชีวิต..ไม่ได้แต่งงานตามที่ตกลงกันไว้..ของหมั้น

                ที่ให้ไว้..ก็ควรจะมาเป็นของผมใช่หรือไม่..

                พอผมไปทวงของหมั้นคืนกับแม่ฝ่ายหญิง..เขาก็บอกว่าไม่ได้

                ให้แล้วให้เลย..เมื่อลูกสาวเขาเสียชีวิต..ทรัพย์สินควรตกเป็นของแม่..

                ผมขอถาม...ทนายวิรัชว่า..ผมจะเอาคืนได้หรือไม่..หรือทรัพย์สิน

                ทั้งหมดต้องเป็นของแม่ฝ่ายหญิง

ทนายวิรัช: เรื่องนี้..ศาลเคยมีคำตัดสินว่า..ของหมั้น..คือทรัพย์สินที่ฝ่ายชาย..

               นำมามอบให้ฝ่ายหญิง..เพื่อเป็นหลักประกันว่า..จะมาแต่งงาน..

               ทรัพย์นั้น..จึงตกเป็นของฝ่ายหญิง..การที่ฝ่ายหญิงตาย..

               ก่อนวันแต่งงาน..ไม่ใช่ความผิดของฝ่ายหญิง..ไม่มีเจตนา..

               ที่จะไม่แต่งงาน…ฝ่ายหญิงจึงไม่จำต้องคืนของหมั้น